Een bosweg, die het best start vanaf de Burgmannenplatz in de oude stad, leidt de bezoeker naar de Katzenstein, die ook vanuit de stad te zien is in de winter als het gebladerte ontbreekt. Later leidt het pad langs basaltrotsformaties via riet en wortels - houd afstand van de rand.
Uitzichtpunt en gedenkteken van ontheemden
Als een balkon zweeft het uitkijkplatform van de Katzenstein over het oostelijke deel van de kleine stad. Hier is een groot kruis en het gedenkteken van de verdrevenen uit de Tweede Wereldoorlog. En het uitzicht kan ver afdwalen.
Water voor het kasteel!
Het oude waterhuis in het bos herinnert aan zeer oude tijden. Want op kasteel Westerburg, dat meer dan 800 jaar oud is, waren er geen bronnen of diepe putten die naar het water leidden. Het werd daarom al heel vroeg geleverd door een eigen waterleiding.
De waterbron ligt hoog in het bos op de weg van de Katzenstein naar de camping "Zum Katzenstein". Van hieruit werd het water in pijpen naar beneden geleid naar de binnenplaats van het kasteel, waar het in een stenen trog stroomde. Het is nooit bevrozen in de houten pijpen. De verbindingsstukken waren gemaakt van ijzer, dat steeds opnieuw door de slotenmaker moest worden gecontroleerd.
Horst Jung heeft hierover en over andere gedetailleerde informatie een anekdote opgesteld, zoals te lezen is in het Wäller Journal.
De woestijn Petermännchen
Werden er vroeger offers gebracht op de Katzenstein? Dit verhaal wordt steeds opnieuw verteld. Of werd de rotsformatie alleen gebruikt als grensmarker? In ieder geval moeten de Petermännchen deze plek hebben achtervolgd...
De oude ridder Peter, bouwer van kasteel Westerburg, had een pact met de duivel gesloten.
Petermännchen leidde een goddeloos, wild, troosteloos leven. Hij heeft zijn schatten in zijn kasteel ommuurd, maar de duivel stond hem niet toe de plaats aan zijn zoon toe te vertrouwen. Dit kwelt hem tot op de dag van vandaag. Vaak moet Petermann "terugkeren", hij verschijnt in verschillende gedaanten, vaak in het kasteel, vaker nog op de Katzenstein, waar hij vroeger de duivel noemde en zijn ziel wijdde.
Soms blijft hij stom en schaduwrijk, soms spreekt hij degenen aan die hem ontmoeten, vraagt hen om "onder de zevende hond te zoeken". Hij mag niet meer zeggen over de schat en de plaats.
De kunstenaar Franz Hötterges, die vele jaren in Gemünden woonde, vereeuwigde de figuur van de Petermännchen. Het brons staat bij het Burgmannenhaus.
(De tekst is vertaald van DeepL)
Contact en routebeschrijving
Neustraße 40
56457 Westerburg
Contact
Verdere links
