De bezoekersgalerij van de "Grube Edelstein" in de Westerwaldgemeente Luckenbach is de enige ijzerertsmijn in het Westerwald die nog door inwoners en toeristen kan worden beleefd. Elke tweede zondag in de maanden april tot oktober kunnen bezoekers zich onderdompelen in de ondergrondse wereld van de oude mijnwerkers.
Deze tekst is vertaald met het gratis vertaalprogramma deepl.com.
Luckenbach maakt historisch en geologisch deel uit van een grensgebied: gelegen in de noordoostelijke hoek van het district Westerwald, grenst het oude Nassaugebied aan het Pruisische gebied. Tegenwoordig schudden het district Westerwald en het district Altenkirchen elkaar de hand in Luckenbach. Geologisch gezien behoren Luckenbach en zijn buurgemeenten tot de ertsmijnregio Westerwald-Siegerland.
Tegen deze achtergrond is het niet verwonderlijk dat er in de gemeente Luckenbach talloze overblijfselen van vroegere mijnbouwactiviteiten te vinden zijn. Het aantal bekende tunnels, schachten en pingels is aanzienlijk.
De mensen in de regio graven al sinds mensenheugenis naar ijzererts en andere mineralen. Maar er zijn nauwelijks documenten of verslagen van hun werk.
In 1776 en 1777 liet een mijnraad van Hachenburg ijzererts delven op de Luckenbacher Hardt, "waar hij toen door en onder de schachten kwam" - volgens de plaatselijke geschiedenis was dit het "oprichtingsdocument" van de adit. Het had een zeer bewogen geschiedenis, heel wat ondernemers en mijnwerkers probeerden er hun fortuin mee te maken. De naam "Edelstein" voor de galerij werd voor het eerst genoemd in een document uit 1838. De eigenaars en ondernemers wisselden, specialisten (mijnwerkers) werden van buiten aangetrokken en weer ontslagen zonder verblijfsrecht. De omliggende grotere mijnen, zoals Bindweide en de mijnen Krämer en Hochacht, hadden meer succes en zo werden "de kleinere mijnen, zoals Edelstein, als onrendabel verlaten" (plaatselijke kroniek). In 1920 werd de mijn opnieuw uit zijn sluimer gewekt om te onderzoeken of er ertsafzettingen konden worden gevonden die het ontginnen waard waren. Maar ook deze poging werd in 1921 gestaakt.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog beschermde de galerij de bevolking van Luckenbach tegen luchtbombardementen, en na het einde van de oorlog diende zij als "koelkast" voor vluchtelingen - zij werden ondergebracht in provisorische woningen op de geëgaliseerde terril voor de galerijmond. Het verhaal tot hier! In het heden en de toekomst kunnen inwoners en toeristen het gevoel van "ondergronds" in de Edelsteinstollen ervaren. Hier kunnen we het werk van de pre-industriële mijnwerkers levendig uitleggen en vertellen hoe het ijzererts in de mijn terecht is gekomen.
Deze tekst is vertaald met het gratis vertaalprogramma deepl.com.
Contact en routebeschrijving
Waldstraße
57629 Luckenbach
